|
گرماي موجود در محيط کار از منابع مختلفي ايجاد مي گردد که مي توان از وسايل و ماشين آلات گوناگون، فرايندهاي توليد، تابش خورشيد، وسايل روشنايي مصنوعي، انسان و شرايط جوي خارج از محيط کار را نام برد. عوارض ناشي از گرما: اين عوارض شامل دو گروه عوارض خفيف مثل سوختگي پوست و جوشهاي گرمايي و عوارض شديد مثل کرامپ عضلاني، گرمازدگي، خستگي گرمايي و سنکوپ گرمايي مي شود.
سازش با گرما:
هر گاه يک فرد سالم براي نخستين بار در تماس با فشار گرمايي قرار گيرد، علايمي از تنش گرمايي مانند افزايش دماي بدن و افزايش تعداد ضربان قلب در او ظاهر مي شود. اما پس از مدتي معمولا هماهنگيهايي در بدن براي مقابله با گرما در انسان ظاهر ميشود. در طي اين تطابق فيزيولوژيک که آن را سازش با گرما مي نامند، دماي بدن و تعداد ضربان قلب تدريجا کاهش و توليد عرق افزايش مي يابد. مدت زمان مورد نياز براي برقراري سازش حدود هفت تا ده روز است. البته سازش با محيط گرم امري نسبي است و چنانچه فرد از آن محيط حتي به مدت يک هفته دور شودتا 60 درصد سازش خود را از دست مي دهد و کلا غيبت به مدت دو هفته از کار در چنين محيطي سبب از دست رفتن سازش در فرد مي گردد.
عوامل مؤثر در سازش با گرما:
o سن: وقتي سن فرد از 40 سال بالاتر رود، تطابق وي با گرما کم شده و بالاي 60 سال تطابق پيدا نمي کند. o جنسيت: در محيط گرم مردان بيشتر عرق مي کنند و براي اين محيط مناسبترند. o وزن: هرچقدر بافت چربي بدن بيشتر باشد، بيشتر از دفع حرارت بدن جلوگيري مي کند. o مبتلا بون به برخي بيماريها مثل مالاريا به واسطه داروهاي مصرفي و خود عامل بيماري از تطابق فرد با گرما مي کاهد. o مصرف آشاميدنيها: روي تطابق اثر مستقيم دارد. خصوصا آب که در تعريق اثر گذار است. بهتر است مصرف آب در اين افراد همراه کمي نمک باشد. دماي آب 50 تا 60 درجه فارنهايت بوده و هر بيست دقيقه مصرف شود. کنترل گرما: o اولين روش در کنترل گرما تطابق است يعني به فرد فرصت دهيم تا با محيط تطابق پيدا کند. o بهره گيري از روشهاي کنترلي مهندسي نظير تعبيه سيستم تهويه عمومي يا موضعي و يا تهويه مطبوع مناسب محيط کار، استفاده از وسايل خنک کننده هوا با توجه به شرايط جوي و نوع آلودگيهاي هواي محيط کار، ايزولاسيون(جداسازي) منبع يا فرايند گرمازا و يا افراد. o استفاده از روشهاي کنترلي مديريتي مثل: - آموزش خطرات استرس گرمايي و نشانه هاي گرمازدگي به افراد. - آموزش کمکها و اقدامات اوليه در برخورد با فرد گرمازده. - خطر استفاده از بعضي داروها و الکل و... در اينگونه محيطها. - آموزش وظايف افراد در اين محيط جهت کاهش اثرات استرس گرمايي و تهيه و توزيع و آموزش نحوه استفاده از تجهيزات و لباسهاي حفاظتي در برابر گرما در بين افراد شاغل در محيط کا رگرم. - تعبيه اتاقها و محفظه هاي سرد در نزديکي محل کار گرم، براي استراحت افراد. - کاهش نياز جسمي کا رمثل استفاده از وسايل مکانيکي به جاي بلند کردن بار و... و در صورت امکان، انجام کار در ساعات خنکتر روز. - استفاده از افراديکه معمولا هيجانپذيري و پرخاشگري کمتري از خود نشان مي دهند(به اصطلاح افراد خونسرد). - در صورت امکان کاهش تعداد کارگران شاغل در محيط کار گرم و پيشگيري از ورود افراد ديگر به اين محيط. يکي ديگر از روشهاي کنترل گرما تعيين چرخه کار – استراحت ميباشد که با توجه به ميزان انرژي مصرفي افراد و نوع کار و خصوصيات شرايط جوي محل، درصد زمان کار و درصد زمان استراحت افراد در طول شيفت کاري تعيين مي شود. در نهايت کنترل و ارزيابي افراد شاغل در محيط گرم مي باشد که مي تواند شامل موارد ذيل باشد: - کنترل فعاليت فرد (که انرژي بيش از 500 کيلوکالري در ساعت نياز نداشته باشد...). - کنترل کردن ضربان قلب(که بعد از 30 ثانيه استراحت از 110 ضربه در دقيقه بيشتر نباشد...). - کنترل دماي دهاني فرد( که بعد از ترک کار و قبل از نوشيدن مايعات، از 6/37 درجه سانتيگرادتجاوز نکند...) . - وزن کردن کارگر(اگر در پايان کار 5/1% وزن فرد کاهش پيدا کند بايد وزن از دست رفته با نوشيدن آب و مايعات جبران گردد)، باشد. منبع: http://hsebrahimi.blogfa.com/87084.aspx
|
کانال تلگرام موسسه: