1- بهترين روش ايمن سازي پلكانها، راهروها، سطوح شيبدار، منافذ و محلهاي حفاري و خاك برداري شده و به عبارتي كليه محلهايي كه ارتفاع سقوط آنها بيش از 120 سانتيمتر باشد، استفاده از نردههاي حفاظتي است. 2- ارتفاع نردههاي حفاظتي از كف طبقه يا سكوي كار نبايد از 90 سانتيمتر كمتر و از 110 سانتيمتر بيشتر باشد. 3- ارتفاع نرده راه پله نبايد از 75 سانتيمتر كمتر و از 85 سانتيمتر بيشتر باشد. 4- نردههاي حفاظتي بايد در فواصل حداكثر 2 متري، داراي پلههاي عمودي بوده و ساختمان و اجزاي سازه آن داراي چنان مقاومتي باشد كه بتواند در مقابل حداقل 100 كيلوگرم فشار و ضربه وارده در تمام جهات مقاومت نمايد. بعلاوه نرده بايد مقاومت لازم را براي مواقعي كه در معرض برخورد با وسايل متحرك قرار ميگيرد، داشته باشد. 5- کليه پلکانها- سکوها- و پاگردها بايد استحکام کافي داشته باشد و تحمل فشارو سنگيني بارهاي عادي را داشته باشد. 6- پلکانها و سکوهايي که ازمصالح مشبک ساخته شده اند ابعاد چشمه هاي آن نبايد از 25 ميليمتر تجاوز نمايد تا اشياء متفرقه امکان سقوط از آنرا نداشته باشند. 7- اختلاف سطح بين دو پاگرد نبايد هيچگاه از70/3 متر تجاوز کند. 8- غيرازپلکانهاي سرويس يا امدادي عرض هر پايه بدون محاسبه حاشيه يا برآمدگي آن نبايد از 33 سانتيمترکمتر باشد و ارتفاع پله بين14 تا 29 سانتيمتر خواهد بود. 9- کليه پلکانها بايستي از طرف پرتگاه بوسيله نرده هاي مخصوص پلکان حفاظت شوند. 10- پلکانها نبايد طوري ساخته شوند که باعث لغزش و سقوط افراد شوند. منبع : http://hsebrahimi.blogfa.com/83091.aspx
|